مغالطه «ترکیب» وقتی به وجود می‌آد که خصوصیات افراد و اجزای یه مجموعه رو به کلّ اون مجموعه نسبت بدیم! یعنی چی؟
مثلاً یکی می‌خواد بره کامپیوتر بخره به طرف می‌گه حواست باشه قطعات خوب برام بنداز رو سیستم. اونم می‌گه خیالت راحت! خلاصه ۲ میلیون می‌دی کامپیوتر رو می‌خری؛ ولی ۶ ماه بعد می‌بینی مادربورد کامپیوترت سوخت!! حالا اشکال کجا بود؟ طرف جنس بنجل انداخته بود رو سیستم؟! نه اتفاقاً همه‌ی قطعات، درجه یک و اصلی بودن؛ اشکال این بود که با هم چفت یا Match نبودن. مثلاً پاورش به مادربورد نمی‌خورده؛ باعث شده به مرور برق کمی بهش برسه و باعث سوختنش شده.
پس تو هر مجموعه ما دو تا چیز داریم: یکی اجزای سیستم و دوم کل اون سیستم. یعنی نباید فکر کرد اجزا، همون کُلّه!
نتیجه این‌که اگه کسی بهتون گفت این ساختمون رو با بهترین مصالح ساخته، معنیش این نیست که حتماً ساختمون محکم و قشنگیه؛ فلان تیم بهترین بازیکنا رو جمع کرده، معنیش این نمی‌شه که حتماً تیم خوبی خواهد بود. (نمونه‌ش تیم استیل آذین تو ایران و رئال مادرید زمان کی‌روش که با داشتن گرون‌ترین بازیکنا نتونستن موفقیتی داشته باشن.)
مثال دیگه: اتم‌ها رو نمی‌شه با چشم دید. بدن آدم از اتم تشکیل شده. پس آدم رو نمی شه دید!!
بعضی مثال‌های این مغالطه یه کم ظریفه و آدم تو نگاه اول متوجهش نمی‌شه؛ مثلاً یکی می‌گه مردم ایران خیلی احساسی هستن. پس ایران منطق نداره و نمی‌تونه هم داشته باشه!!
البته این‌طور نیست که نشه همیشه از اجزاء، نتیجه‌ی کلّی گرفت؛ مثلاً می‌شه گفت تمام اجزای این وسیله از فلز ساخته شده؛ پس این وسیله فلزیه. اما باید حواسمون باشه که خیلی وقتا اجزاء رو به اشتباه، با مجموعه، یکی می‌گیرن و باعث فریب دادن ما می‌شن.
برچسب‌ها: مغالطه‌های رایج، روش فریب دادن مردم، راه های گول زدن آدما، مغالطه ترکیب، مغالطه نتیجه گیری کلی از اجزا، تفاوت سیستم با اجزاء، بخش مغالطات منطق، مغالطه به زبان ساده، یادگیری مغالطه های شایع در بین مردم، برداشت اشتباه از اجزای یک مجموعه
