یه سؤال و جواب جالب تو سایت دکتر روازاده اومده:
سؤال: من به تجربهی شخصی دریافتهام که استفاده از توالت فرنگی (با همهی مزایایی که برایش میشمارند) باید یک ضرر نهفته داشه باشد. این مطلب را برایتان توضیح میدهم و تقاضا دارم درست یا نادرست بودن فرضیهام را به من اطلاع دهید:
وقت نشستن در توالت فرنگی، مقعد ناخواسته و بر اثر وزن بدن که کپلها را دور میکند، باز میشود و با توجه به این که خارجیها در هنگام دستشویی کردن، کتاب و روزنامه میخوانند و حداقل دستشویی را یک ربع ساعت میدانند (در غیر مواردی که احساس دفع شدید دارند) حس ششم من به من میگوید اینکه مقعد باز شود موجب میشود تا محتویات شکم در هر مرحلهی هضم که باشد مجبور به خروج شود. چون در مقابل جاذبهی زمین نمیتواند مقاومت کند. در حالی که غذا باید در رودهی بزرگ تا زمان لازم بماند که آخرین مواد آن جذب شود؛ ولی استفاده از توالت فرنگی موجب میشود غذاها بدون تحویل دادن کامل مواد مغذی خود، به اجبار دفع شوند. این کار اگر مکرر انجام شود یعنی همواره از توالت فرنگی استفاده کنیم؛ موجب می شود که انسان به فقر یک دسته از موادی که در رودهی بزرگ جذب میشود، گرفتار شود. از جناب دکتر روازاده تقاضا دارم نظرشان را در مورد فرضیهی من بیان کنند.
پاسخ: فرضیهی جنابعالی غلط است و به مزاح می گوییم: شما بهتر است از حس پنجم عدول نکنید!