یه سؤال و جواب جالب تو سایت دکتر روازاده اومده:
سؤال: من به تجربه‌ي شخصي دريافته‌ام كه استفاده از توالت فرنگي (با همه‌ي مزايايي كه برايش مي‌شمارند) بايد يك ضرر نهفته داشه باشد. اين مطلب را برايتان توضيح مي‌دهم و تقاضا دارم درست يا نادرست بودن فرضيه‌ام را به من اطلاع دهيد:
وقت نشستن در توالت فرنگي، مقعد ناخواسته و بر اثر وزن بدن كه كپل‌ها را دور مي‌كند، باز مي‌شود و با توجه به اين كه خارجي‌ها در هنگام دستشويي كردن، كتاب و روزنامه مي‌خوانند و حداقل دستشويي را يك ربع ساعت مي‌دانند (در غير مواردي كه احساس دفع شديد دارند) حس ششم من به من مي‌گويد اين‌كه مقعد باز شود موجب مي‌شود تا محتويات شكم در هر مرحله‌ي هضم كه باشد مجبور به خروج شود. چون در مقابل جاذبه‌ي زمين نمي‌تواند مقاومت كند. در حالي كه غذا بايد در روده‌ي بزرگ تا زمان لازم بماند كه آخرين مواد آن جذب شود؛ ولي استفاده از توالت فرنگي موجب مي‌شود غذاها بدون تحويل دادن كامل مواد مغذي خود، به اجبار دفع شوند. اين كار اگر مكرر انجام شود يعني همواره از توالت فرنگي استفاده كنيم؛ موجب مي شود كه انسان به فقر يك دسته از موادي كه در روده‌ي بزرگ جذب مي‌شود، گرفتار شود. از جناب دكتر روازاده تقاضا دارم نظرشان را در مورد فرضيه‌ي من بيان كنند.
پاسخ: فرضیه‌ی جنابعالی غلط است و به مزاح می گوییم: شما بهتر است از حس پنجم عدول نکنید!
اگه می‌خوای من رو دنبال کنی، کانال ایتای من رو ببین و عضو شو:
https://eitaa.com/mozakhraf_ir
-----------------------------------------------------------------------
پاسخ دهید