حتماً تا حالا روبهرو شدید با کسایی که تا بهشون نقد میشه؛ میگن مملکت این همه مشکل داره؛ اد از همینجا باید همه چی حل بشه؟!
چند روز پیش باز هم با این داستان مواجه شدم. مطب دکتری که بعد از سالها هنوز نتونسته برای مریضا مث آدم نوبتدهی کنه و هر کی میره اونجا باید چند ساعت بیکاری بکشه!
منشی دکتر دقیقاً همین جمله رو گفت.
یاد چند وقت پیش افتادم و یکی از مراکز معاینه فنی خودرو.
یه راننده با کارشناس معاینه فنی درگیر شده بود و میگفت چرا من رو رد کردی؟! اونم میگفت ماشینت مشکل داره، تا نری اصلاحش کنی، برات معاینه فنی صادر نمیکنم.
نوبت من که شد، به اون آقا گفتم حق با شماس و خوشحالم که رو حرفت واستادی و ردش کردی.
اگه تو مملکت مشکل داریم، به خاطر همینه که همه جا کدخدامنشانه، همه چی رو زیرسبیلی رد کردیم.
چند وقت پیش با یه نفر که کارش ساختمون بود حرف میزدم. خیلی مسکن مهر رو مسخره میکرد و از اشکالاتش میگفت. چند روز بعد اتفاقی دیدمش تو مسکن مهر یه جایی داره کار میکنه! بهش گفتم تو خودت شریک جرمی که! یه کم سرخ و سفید شد و گفت پولمون رو نمیدن، ماهم از کار میزنیم!
اون کسایی که مملکت رو پر از مشکل کردن، از مریخ نیومدن. من و تو و برادر و خواهر و دوست و آشنای من و شما باعث و بانی مشکلات هستیم.
آقا، خانم، برادر، خواهر، مهندس، کارگر، دکتر، استاد، معلم، کشاورز، ورزشکار و… همون جایی که واستادی، نقطهی شروع اصلاح مملکته. اصلاً ما وایسادیم منتظر تا تو کارت رو اصلاح کنی. گر من نروم، تو نروی، پس چه کسی خواهد رفت؟!
برچسبها: کاریکاتور اصلاح جامعه، عکسنوشت، درباره تغییر رفتار فردی و جمعی، چه کسی حاضر است اصلاح را از خود شروع کند، نقطه شروع تغییرات اجتماعی، کاریکاتور اجتماعی، کاریکاتور طنز، انتقاد به رفتار مردم، انتقاد اجتماعی