بعد از کار غیرقانونی و غیرمنطقی کسایی که سال ۹۴ به سفارت عربستان حمله کردن؛ عربستان بهونه کرد که کشور ایران امن نیست و ما نمیذاریم تیمهای ورزشیمون برن ایران. AFC هم به نفع اونا رأی داد و از اون به بعد، بازی طرفین تو کشور بیطرف برگزار میشه.
حالا اخیراً AFC جلسه گذاشت و گفت کشورهای قطر و امارات و عربستان باید رفت و برگشت بازی کنن.
از کفاشیان (نایب رئیس فدراسیون) پرسیدن: پس چرا اسم ایران تو اینا نیس؟ یعنی ما بازم باید تو زمین بیطرف بازی کنیم؟!
گفت: نه! afc اسم این سه تا کشور رو آورد؛ چون اینا تازه درگیر تنش سیاسی شدن؛ وگرنه منظورشون همهی کشورها بود.
جالبه که این ادعای آقای کفاشیان، جایی مکتوب نشده و به طور شفاهی بهش گفتن!
مسئله اینه که مسئولای ایرانی رو میشه انقدر راحت فریب داد! یعنی یه بازاری، اینجوری معامله نمیکنه که اینا میکنن.
یاد زمان خاتمی و داستان مذاکرات هستهای افتادم.
جایی که باز هم به صورت «شفاهی» فریب خوردیم. روحانی و خاتمی و ظریف، مفهوم «تعلیق» رو متوجه نشدن و شد آنچه نباید…
تو فیلم زیر آقای سید محمد خاتمی، اقرار میکنه که آقای البرادعی (مدیر کل وقت آژانس بینالمللی انرژی اتمی) سرشون کلاه گذاشت. اول بهشون گفت: معنی «تعلیق» یعنی چند تا محدودیت جزئی؛ مث اینکه اورانیوم به سانتریفیوژها داده نشه.
اما بعد، معنی تعلیق، شد تعطیلی کامل صنعت هستهای!
برچسبها: مذاکرات هستهای، فریب در مذاکره، معامله تجاری به صورت شفاهی، گول زدن خاتمی توسط البرادعی، وقتی البرادعی مفهوم تعلیق را جابهجاکرد، فرق مذاکره شفاهی و کتبی، اعتماد به طرف غربی در مذاکرههای هستهای، مذاکرات هستهای در زمان روحانی و خاتمی، مستند من روحانی هستم، بخشی از فیلم مستند من روحانی هستم، بازی در زمین بیطرف، نظر دبیرکل ای اف سی درباره ایران، مذاکره با تیمهای عربستانی بر سر بازی رفت و برگشت، یورش به سفارش عربستان، بازی نکردن در زمین تیمهای ایرانی، مهدی تاح، علی کفاشیان، سید محمد خاتمی، جواد ظریف، حسن روحانی، توافق هستهای در زمان خاتمی