چند پیشنهاد برای بهتر برگزار شدن روز کوروش کبیر سال بعد!

کردارهای پیشنهادی:

• پیاده روی ۳۹ روزه از خلیج فارس به سمت پاسارگاد (جهت اعلان برائت از عدد ۴۰ اعراب)
• درخواست تعطیلی رسمی ۷ آبان برای ایاب و ذهاب آسان مردم (حالا امسال شانسی جمعه بود، سال دیگه رو چه کنیم؟!)
• کنترل مردم و جلوگیری از حضور افراد با ریش به مراسم ۷ آبان (ریش تراش موجود است.)
• دعوت از کارلوس «کیروش» به مراسم
• دعوت از فرهاد مجیدی (شماره ۷) و عدم دعوت از علی کریمی (شماره ۸)
• برگزاری سجده‌ی جماعت به مقبره کوروش کبیر (تا از حالت فُرادی و بی نظم فعلی بیرون بیاد.)
• ساخت مُهر کوروش از خاک و خس و خاشاک پاسارگاد (برای کسانی که نمی‌تونن بیان و دوس دارن از راه دور به خاک کوروش سجده کنن.)
• برگزاری سخنرانی در جهت تبیین حقیقت قیام‌ها و کشورگشایی‌های کوروش کبیر
• برگزاری برنامه‌ی پرسش و پاسخ و دفع شبهات التقاطی (از جمله این‌که اگه ایران رو دوس داریم، چرا تا حالا یه کدوم از ما برای جلوگیری از ورود داعش به ایران، به سوریه یا عراق نرفته…)
• برگزاری تریبون آزاد برای نشان دادن میزان علاقه‌ی آریایی‌ها به آزادی اندیشه (البته قبلش ورود مسلمانان و اعراب و حزب اللهی‌ها اکیداً ممنوع اعلام گردد.)
• برای جلوگیری از مشکلات امسال، سال آینده «ساندویچ کوروش» فقط با ارائه‌ی کارت آریایی امکان‌پذیر خواهد بود. (برای دریافت کارت به تلگرام مراجعه کنید.)

گفتارهای پیشنهادی:

• کوروش کبیر رجایی دیگر است
• لبیک یا کوروش
• کوروش کبیر سروره / از همه جخ بهتره (شعار پیشنهادی برای اصفهانی‌ها)
• کوروش که ریش نداشته / رژیم براش گذاشته
• کوروش من کجایی؟ دقیقاً تو کجایی؟
• کوروش آریایی / ای یوز آسیایی / تو بهترین بابایی / تو یار آمریکایی / برای جنگ غایی
• کوروش تو راحت بخواب / کشکارو راحت بساب
• تا کوروش خوب بخوابه / شبانه روز بیداریم / ما کوروش رو دوس داریم / بهش احترام می‌ذاریم

پندارهای پیشنهادی:

• کوروش کبیر: کاش آدم هزاران متر زیر خط فقر باشد؛ اما حتی یک میلی‌متر زیر خط فهم نباشد.
• کوروش کبیر: هرگاه مردم سرزمینم بر دوراهی فهم و نفهمی قرار گرفتند؛ آن روز، روز ظهور من خواهد بود.
• کوروش کبیر: فردا خورشید از شرق طلوع خواهد کرد.
• کوروش کبیر: عقل، اگر دوستت باشد یاور تو خواهد بود و اگر دشمنت باشد، تو را بر زمین خواهد زد.
• کوروش کبیر: صدقه هفتاد نوع بلا را دفع می‌کند.
• کوروش کبیر:
• کوروش کبیر:
• کوروش کبیر:
• (تو جاهای خالی بالا، هر جمله‌ قشنگی از هر جا که به دستتون رسید، بذارید. مطمئناً کوروش بزرگ ما آنقدر با فهم و کمالات بوده که حتی اگه جمله‌ای رو خودش نگفته باشه؛ ولی به احتمال زیاد می‌شه گفت که می‌تونسته بگه یا می‌خواسته بگه یا لابد شرایطش پیش نیومده؛ وگرنه می‌گفته.)

حـکـایـت: روزی کوروش کبیر از یکی از سرزمین‌های تازه فتح شده می‌گذشت. مردم برای او دست تکان می‌دادند و هلهله می‌کردند. کوروش در کنار رودی، پیری را دید که نشسته بود و به عکس بقیه، دست و صورتش را در آب نمی‌شُست. کوروش پرسید: «پیرمرد چرا گرد و غبار از سک و صورتت پاک نمی‌کنی؟» او گفت: «سرورم این، غبار تاخت و تاز سربازان تو به این سرزمین است که بر سر و رویم نشسته؛ نمی‌شویم مبادا بوی خاک سُم اسبان ابر پادشاه دنیا از من دور شود.» کوروش تبسمی کرد و در جا پیرمرد را حاکم آن سرزمین کرد.

دوستان، توجه داشته باشید که ایران بزرگ ما چه پدر بزرگواری داشته. حالا این داستان رو مقایسه کنید با واقعه «بلبشوئیه» که چند روز قبل از مرگ یزدگرد سوم اتفاق افتاد. برید تاریخ رو مطالعه کنید در جلد ۱۲۳ تاریخ طبری صفحه ۵۷۶ این مطلب اومده که امام اول شیعیان با امام سوم به همراه عمر و ابوبکر از طریق مدائن به ایران حمله کردند و اون افتضاحی که رستم به بار آورد و به جای مقابله با دشمن عرب خارجی، از راه خندق زیرزمینی فرار کرد و اعراب، رخش رو کباب کردن، خوردن و سهراب به تنهایی مجبور شد با دشمن مبارزه کنه و متأسفانه نتونست دوام بیاره و بالآخره شد آن‌چه که نباید می‌شد و ما ایران عزیزمون رو از دست دادیم.

مسئله شرعی: بعضی از دوستان حکم سجده بر قبر کوروش را پرسیدند که ما با پرس‌وجوهایی که داشتیم حکم فقهی این موضوع رو از مراجع تقلید گرفتیم و حکم به این صورت هست که در صورتی که سجده بیش از دو وجب با مقبره فاصله داشته باشه؛ اشکالی برش مترتّب نیست. ولی اگر خیلی به مقبره کوروش بزرگ نزدیک هستید، بهتره یه تسبیح یا نخ یا هر چیز درازی رو بین خودتون (سجده‌گاه) و مقبره قرار بدید تا فاصله ایجاد بشه. در این صورت اشکال شرعی نداره!

پ.ن:

من این مطلب رو یه جایی منتشر کردم؛ دیدم بعضی‌ها یه جور دیگه برداشت می‌کردن. تصور این بود که هر کی از تاریخ ایران حرف می‌زنه، یا پان‌ترکه یا پان عرب!! لازم شد این‌رو بگم که مطلب بالا رو برای انتقاد از کسایی نوشتم که توهم، ذهنشون رو گرفته و کوروش رو در حد یه بت عجیب و غریب بالا بردن. البته می‌دونم بیشترشون نه به خاطر خود کوروش، که به خاطر مقاصد سیاسی این حرفا و کارای عجیب رو می‌زنن و انجام می‌دن؛ کوروش ابزاره؛ وسیله‌ایه برای جمع کردن مخالفای حکومت! 

وگرنه من نه پان‌ترکم نه پان‌عرب و مخالف هر جور تفکر تفرقه‌طلبانه‌ای هستم؛ تاریخ ایران (از جمله کوروش) رو هم مث تاریخ اسلام و تشیع قبول دارم و به مجموع اینا افتخار می‌کنم.